Page 115 - Cost-Benefit Analysis of agricultural waste management methods

ตารางที่ 16 การใชDประโยชน1ที่ดินและพื้นที่เผาไหมDในการปลูกขDาวของภาคเหนือ พ.ศ. 2564

จังหวัด เนื้อที่ (ไรB) เปอรTเซ็นตT เนื้อที่เผา (ไรB) เปอรTเซ็นตTเผา
ภาคเหนือ 15,360,965 22.56 230,914 41.85

เชียงใหมq 613,492 0.90 952 0.17

เชียงราย 1,418,338 2.09 4,369 0.79

กำแพงเพชร 1,338,891 1.97 9,244 1.68

ลำปาง 625,582 0.92 5,693 1.03

ลำพูน 142,644 0.21 107 0.02

แมqฮqองสอน 101,630 0.15 2,111 0.38

นครสวรรค' 2,587,029 3.80 37,070 6.72

นqาน 238,718 0.35 1,068 0.19

พะเยา 697,945 1.02 165 0.03

เพชรบูรณ' 1,244,650 1.83 7,068 1.28

พิจิตร 1,954,004 2.87 19,158 3.47

พิษณุโลก 1,654,730 2.43 28,932 5.24

แพรq 382,197 0.56 16,511 2.99

สุโขทัย 1,329,685 1.95 2,292 0.42

ตาก 308,316 0.45 1,690 0.31

อุตรดิตถ' 723,114 1.06 94,484 17.13

ที่มา: ทีมวิจัย (2565)

สำหรับภาคตะวันออกเฉียงเหนือจังหวัดที่มีการปลูกขDาวมากที่สุดสามจังหวัดคือ จังหวัด

อุบลราชธานี นครราชสีมาและสุรินทร1 คิดเป\นรDอยละ 6.79 5.65 5.06 ของพื้นที่ปลูกขDาวทั้งประเทศ

ตามลำดับ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีพื้นที่เผาไหมDในนาขDาว เนื้อที่ 119,249 ไรI หรือรDอยละ 21.61 ของ
พื้นที่เผาไหมDในนาขDาวทั้งหมด โดยสามจังหวัดที่มีการเผาไหมDมากที่สุดคือ กาฬสินธุ1 รDอยเอ็ด และ

สกลนคร (ตารางที่ 17)

110